Η συμπεριφορά της είναι σαν street μοτοσικλέτα και τα παιχνίδια της άπειρα αρκεί να έχεις τα χέρια να την πας.

 

Η δύναμη του συγκεκριμένου KTM είναι τόσο εκρηκτική που μαζί με την απόχρωση του πορτοκαλί χρώματος στα πλαστικά του, δηλώνει ότι πρέπει να χεις χέρια για να το πας… γι’ αυτό και εμείς το ονομάσαμε ¨πορτοκαλί δύναμη¨. Έχετε το μαχαίρι για να κόψετε αυτό το πορτοκαλί αυτό στα δυο; μπαα… Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή μας που αποφασίζουμε ύστερα από την αγορά ενός μικρού μηχανοκίνητου δίτροχου, να αγοράσουμε μια μικρομεσαία μοτοσικλέτα για να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας ως καλύτεροι και εμπειρότεροι, αλλά και για να ανέβουμε κατηγορία και να πάμε στις κορυφαίες. Ο φίλος μας ο Μιχάλης είναι ένας από αυτούς που ύστερα από ένα παπί θεώρησε ότι ως οδηγός είναι πλέον έτοιμος να αγοράσει κάτι μεγαλύτερο και πιο ροπάτο. Και ποιο είναι άραγε το καλύτερο που θα μπορούσε να αγοράσει εκτός από ένα KTM 640 που είναι ό,τι δυνατότερο στην κατηγορία του και ό,τι πρέπει για παιχνίδια μες την πόλη. Όταν πήγα να παραλάβω την μοτοσικλέτα από τον φίλο μου τον Μιχάλη ή μάλλον όταν αντίκρισα τη μοτοσικλέτα για πρώτη φορά, το πρώτο πράγμα που ξεφώνισα δυνατά παρεκτρεπόμενος από τον ενθουσιασμό μου ήταν: «Ρε Μιχάλη τι μ….@ρ@ είναι αυτή; Δικιά σου είναι; Την θέλω»! Και κοιτάτε τι μου απάντησε: «Έλα πάρτη όποτε θες»! Τι είπες ρε μεγάλε σκέφτηκα από μέσα μου, και σε ποιον το πες; Είσαι καλά; Μετά από 3 μέρες κανόνισα φωτογράφηση και πήγα και την πήρα από τη δουλειά του. Πλυμένη, γυαλισμένη, με φουλ βενζίνη ήταν έτοιμη να την δαμάσω. Βάζω μπρος με τη μίζα και ο θόρυβος από την Akrapovic ήταν ό,τι πιο πωρωτικό έχω ακούσει ποτέ. Νιώθεις ακριβώς όπως όταν βλέπεις τον Rocky στα έργα του και ακούς το τραγούδι «Aye of the tiger» ή το «Go for it»! Κάπως έτσι, σε πιάνει δέος. Ο ήχος από το μονοκύλινδρο αγρίμι είναι άκρως εκκωφαντικός και σε κάθε γκαζιά ανασταίνει νεκρούς… <br />Πρώτη ταχύτητα και, αν δεν προσέξεις το δεξί σου χεράκι και ανοίξεις το γκάζι λίγο παραπάνω από το επιτρεπόμενο, το καπάκι το ‘χεις στο τσεπάκι για πλάκα. Δευτέρα και η σούζα έρχεται για χαβαλέ. Η άλλη επιλογή που έχεις είναι να κρατήσεις στο έδαφος την μπροστινή και να παίξεις με το τιμόνι και να κάνεις τον πίσω τροχό να πηγαίνει από το ένα πεζοδρόμιο ως το άλλο.<br />Τρίτη και το KTM έρχεται με το απαλό τράβηγμα του τιμονιού προς τα εσένα. Όλες οι άλλες ταχύτητες γεμίζουν μέχρι την τελική της (190 χιλιόμετρα) σαν πριόνι!!! Όταν όμως έρχεται η ώρα της επιβράδυνσης, τα φρένα είναι ικανοποιητικά και το μπροστινό της WP ανταποκρίνεται πλήρως μέχρι την ακινητοποίησή της χωρίς να σε τρομάζει. Τα λάστιχα της Pirelli MT60 είναι άκρως παιχνιδιάρικα και ζεσταίνονται στο πρώτο στενό που θα στρίψεις. To μειονέκτημά τους είναι ότι φθείρονται εύκολα και θέλουν μεγάλη προσοχή, ιδίως όταν κατέβει το πέλμα τους πολύ, αλλά μπροστά στη δουλειά που κάνουν αξίζουν την αγορά τους.

Τα μπροστινά καλάμια της WP είναι θηρία και ο απώτερος σκοπός τους είναι να ικανοποιήσουν τις ορέξεις του πιλότου στις σούζες και ιδιαίτερα στα stoppies, που πιστέψτε με δεν θα σας κάνει το παραμικρό κιχ και θα μπορέσετε άνετα να το κάνετε με αρκετά χιλιόμετρα στο κοντέρ. (It’s going to be a piece of cake!!). To σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να βαρεθείτε ποτέ. Και μιας και μιλάμε για βαρεμάρα πάρτε μια ιδέα τι έχει τοποθετήσει ο Μιχάλης για να μην βαρεθεί και τα γκάζια: Εξάτμιση Akrapovic, φίλτρο Κ&amp;Ν και κιτ Dynojet στα καρμπυρατέρ.<br />Η δύναμη που πήρε είναι τρομερή και η ροπή του αυξήθηκε κατακόρυφα.<br />Η ιπποδύναμή της υπολογίζεται πως ανέβηκε γύρω στα 7hp. Το συν της υπόθεσης είναι ότι με την εξάτμιση το KTM ομόρφυνε πολύ και σε συνδυασμό με το αγωνιστικό φτερό πίσω στην ουρά από KTM μικρότερης κατηγόριας (δεν σας λέμε τι, για να μην τα κάνετε όλοι) έχει γίνει πολύ underground. Ακόμα ο Μιχάλης, για την ομορφιά της μοτοσικλέτας του, έστειλε τα πλαστικά για φρεσκάρισμα και βερνίκι και βλέπετε όλοι ότι το σύνολο του είναι σκέτη κ...υλα. <br />To αποτέλεσμα της όλης μετατροπής είναι ότι το KTM είναι ένα ολοκληρωμένο μηχανάκι και δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις άλλες μοτοσικλέτες. Η συμπεριφορά της είναι σαν street μοτοσικλέτα και τα παιχνίδια της άπειρα αρκεί να έχεις τα χέρια να την πας.<br />Πρέπει να σας πω ότι σε όλη τη διαδρομή μέχρι να την πάω για φωτογράφηση τα παιχνίδια που έκανα ήταν ευχάριστα και σε κάθε στενό έμπαινα με ανάποδα. Η εμπιστοσύνη που μου πρόσφερε η KTM ήταν μέγιστη και δεν φοβήθηκα καθόλου να την πάω στα όρια μου. Είναι πραγματικά δάσκαλος για όποιον θέλει να ασχοληθεί με του αγώνες Motart.<br />Εκτός αυτού η KTM του Μιχάλη είναι τόσο Cozi που όλοι σταμάταγαν και με ρώταγαν για τη μοτοσικλέτα και ένας KTΜάκιας μου ‘γνεψε θετικά χαμογελώντας για να μου δείξει την έγκριση του. Α… ρε Μιχάλη τυχερέ! Θα πρέπει να βαριέσαι να μιλάς με ξένους και να τρως τον κάθε πωρωμένο στη μάπα. Θα πρέπει όμως να νιώθεις ψώνιο με την κουκλάρα που κυκλοφορείς έτσι;;; Έτσι… έτσι…